Ondanks dat het wat fris was (rond de 5 graden) was dit op de Aprilia Leonardo prima te doen.
Uiteraard had ik wel het nodige aan ahum....maar beter als kou.
Gent is voor mij slechts een uurtje weg dus was ik hier redelijk vlot.
Toen ik aan kwam gaf het wel even verbaasde gezichten.....wie is dat ? eenmaal de helm af was daar de herkenning. De mannen waren nog druk doende met een andere klant dus had ik de tijd mij te verkleden.
Na het omkleden snel hop de WAW in met mijn wielrenschoenen. Om er achter te komen dat het toch geen Look systeem is.
Volgende keer mijn eigen trappers maar meenemen.
Qua afstand tot de pedalen zat het een eind goed maar ik gok met een centimetertje verder weg dat het nog net effe beter zit. Tevens denk ik dat mijn rechter knie dan ook net de bovenzijde niet meer raakt dan want deze schuurt er net langs kwam ik later achter.
Van Brecht kreeg ik nog een accu te leen om de verlichting eens te testen helaas zat er niet veel prik meer in maar uiteindelijk kreeg ik toch de verlichting aan de praat...nou ja een beetje dan.
Uiteraard was het even kijken wat alle knoppen doen en of het functioneert zoals zou moeten. Gelukkig had Erwin een mooie beschrijving hiervan op internet geplaatst.
Het was slecht te zien en op het moment van het bedienen van de groot licht knop viel de spanning terug zag ik op de boordcomputer. Met 5 Volt doen ze het niet echt meer.
Ik heb er vertrouwen in dat het straks wel functioneert.
Het enigste wat er aan mankeerde is de linker ledstrip welke als achterlicht en richtingaanwijzer functioneert, deze brand maar half door een slecht contactje in de strip. Misschien kan ik dit nog wel oplossen als de fiets thuis is.
Een blik op de banden gaf al snel aan dat er wat lucht bij moest.
Nadat Brecht me heeft laten zien hoe je aan de voorzijde bij de ventielen komt pompen we ze even op.
Tring telefoon dus kon ik het achterwiel even zelf uitvinden :-) nadat ik deze op een voorzichtige 6,5 bar gezet had was ik klaar. Ik kreeg even later wel te horen dat dat al redelijk hard is maar dat zou ik wel merken.
Goed dat ik niet gelijk naar 8 bar gepompt heb.
Het werd tijd een stuk te gaan fietsen.
Eerst uiteraard is het zaak Gent uit te komen volgend de route die ik mij nog wist te herinneren van de vorige keer.
Uiteraard kwam ik alweer snel uit bij de kruising met stoplichten... het drukknopje zit toch echt te ver weg op de stoep.
Gelukkig springt de voetgangerslamp al vlot op groen.
rrrrrrrrrrrt rrrrrrrtt.. wat nu ? net voor de stoel zit een loopwieltje voor de ketting en de ketting was er onderuit gefloept en liep tegen de stoel.
Nadat ik de ketting terug geduwd had kon ik weer verder maar helaas een kilometertje verder stop ik wederom even met trapperen en valt deze erweer naast... grrr..
Uiteindelijk na de derde keer uitgestapt en een stokje gezocht zodat de handen een beetje schoon blijven.
Na deze derde keer heb ik wat bewuster doorgetrapt en heb de ketting ook strak gehouden met remmen voor hobbels. tja het is hier toch even wat hobbeliger als thuis.
Oh ja de hogere bandendruk achter was ook goed te merken...poe wat geeft dat klappen in zo'n klankkast.
Maar goed het ging prima en ik geloof niet dat ik eenmaal thuis de bandendruk lager gaat zetten.
het schakelwerk loopt prima op het voorste blad na..hmm nog vergeten te vermelden tegen Brecht...
Hij gaat wat lastig op het grootste blad doordat het kabeltje een tikje strakker moet maar dat komt ook wel goed.
Ook blijkt het lekker snel warm te worden in de velomobiel zodat na de fietswinterjas (zoals verwacht) ook het onderliggende jasje uit gaat (niet verwacht) en zo fiets ik in mijn warme fiets (rond de 15 graden) lekker door. Op de boordcomputer kan ik de binnen en buitentemperatuur aflezen maar meestal zit deze LOW te knipperen. Deze waarschuwing is vast wel uit te zetten maar heb ik nog niet bekeken.
Later thuis met Google maps gekeken waar ik ben geweest en er achter gekomen dat ik toch al snel 16 kilometer weg ben geweest voor ik draaide. tja de batterij van de fietsteller is leeg.
Onderweg ook nog een paar racefietsers ingehaald leuk maar geen flauw benul van snelheid met het ruitje omlaag. Op bovenstaande foto zie je trouwens het boordcomputertje met stopwatch, accuspanning en temperatuur. Ook zie je het fietstellertje zitten. Als ik eenmaal thuis ben gaat de eigenfietsteller er denk ik al snel op zodat ik mijn trapfrequentie in het zicht kan houden.
Toch ging het lekker in de fiets en zat lekker ontspannen in mijn fiets.
Eenmaal terug had ik toch zo'n 30 a 35 kilometer achter de kiezen en zat lekker te zweten in mijn shirtje. Volgende keer korte broek ?
Na aankomst met Brecht nog even de restpuntjes doorgenomen zodat deze nog in orde gemaakt kunnen worden voor overname.
De bedoeling is eigenlijk dat ik de WAW gewoon naar huis fiets dus wil wel gelijk goed zitten uiteraard. Na een boterham (bedankt Ben, Brecht) werd het tijd weer naar huis te gaan.
Eenmaal op de scooter heb ik gelijk de route verkend welke ik wil gaan fietsen...pfff.. ze zijn gek van fietssluisjes net ten noorden van Gent..
De meest kan ik omheen rijden zoals op een route waar een oud spoorlijntje gelegen heeft maar even hiervoor ligt parallel aan de R4 een fietspad met een tunneltje.. ook hier is een fietssluis. ben benieuwd of ik hier onderdoor pas.
Eenmaal in Nederland bij Philippine kies ik echter voor de Westerschelde tunnel en sla ik rechtsaf.
Met de fiets zal ik echter gebruik maken van het fietsveer Vlissingen-Breskens om thuis te geraken. Het zal gelijk een tochtje van 85 kilometer worden.
Qua afstand tot de pedalen zat het een eind goed maar ik gok met een centimetertje verder weg dat het nog net effe beter zit. Tevens denk ik dat mijn rechter knie dan ook net de bovenzijde niet meer raakt dan want deze schuurt er net langs kwam ik later achter.
Van Brecht kreeg ik nog een accu te leen om de verlichting eens te testen helaas zat er niet veel prik meer in maar uiteindelijk kreeg ik toch de verlichting aan de praat...nou ja een beetje dan.
Uiteraard was het even kijken wat alle knoppen doen en of het functioneert zoals zou moeten. Gelukkig had Erwin een mooie beschrijving hiervan op internet geplaatst.
Het was slecht te zien en op het moment van het bedienen van de groot licht knop viel de spanning terug zag ik op de boordcomputer. Met 5 Volt doen ze het niet echt meer.
Ik heb er vertrouwen in dat het straks wel functioneert.
Het enigste wat er aan mankeerde is de linker ledstrip welke als achterlicht en richtingaanwijzer functioneert, deze brand maar half door een slecht contactje in de strip. Misschien kan ik dit nog wel oplossen als de fiets thuis is.
Een blik op de banden gaf al snel aan dat er wat lucht bij moest.
Nadat Brecht me heeft laten zien hoe je aan de voorzijde bij de ventielen komt pompen we ze even op.
Tring telefoon dus kon ik het achterwiel even zelf uitvinden :-) nadat ik deze op een voorzichtige 6,5 bar gezet had was ik klaar. Ik kreeg even later wel te horen dat dat al redelijk hard is maar dat zou ik wel merken.
Goed dat ik niet gelijk naar 8 bar gepompt heb.
Het werd tijd een stuk te gaan fietsen.
Eerst uiteraard is het zaak Gent uit te komen volgend de route die ik mij nog wist te herinneren van de vorige keer.
Uiteraard kwam ik alweer snel uit bij de kruising met stoplichten... het drukknopje zit toch echt te ver weg op de stoep.
Gelukkig springt de voetgangerslamp al vlot op groen.
rrrrrrrrrrrt rrrrrrrtt.. wat nu ? net voor de stoel zit een loopwieltje voor de ketting en de ketting was er onderuit gefloept en liep tegen de stoel.
Nadat ik de ketting terug geduwd had kon ik weer verder maar helaas een kilometertje verder stop ik wederom even met trapperen en valt deze erweer naast... grrr..
Uiteindelijk na de derde keer uitgestapt en een stokje gezocht zodat de handen een beetje schoon blijven.
Na deze derde keer heb ik wat bewuster doorgetrapt en heb de ketting ook strak gehouden met remmen voor hobbels. tja het is hier toch even wat hobbeliger als thuis.
Oh ja de hogere bandendruk achter was ook goed te merken...poe wat geeft dat klappen in zo'n klankkast.
Maar goed het ging prima en ik geloof niet dat ik eenmaal thuis de bandendruk lager gaat zetten.
het schakelwerk loopt prima op het voorste blad na..hmm nog vergeten te vermelden tegen Brecht...
Hij gaat wat lastig op het grootste blad doordat het kabeltje een tikje strakker moet maar dat komt ook wel goed.
Ook blijkt het lekker snel warm te worden in de velomobiel zodat na de fietswinterjas (zoals verwacht) ook het onderliggende jasje uit gaat (niet verwacht) en zo fiets ik in mijn warme fiets (rond de 15 graden) lekker door. Op de boordcomputer kan ik de binnen en buitentemperatuur aflezen maar meestal zit deze LOW te knipperen. Deze waarschuwing is vast wel uit te zetten maar heb ik nog niet bekeken.
Onderweg ook nog een paar racefietsers ingehaald leuk maar geen flauw benul van snelheid met het ruitje omlaag. Op bovenstaande foto zie je trouwens het boordcomputertje met stopwatch, accuspanning en temperatuur. Ook zie je het fietstellertje zitten. Als ik eenmaal thuis ben gaat de eigenfietsteller er denk ik al snel op zodat ik mijn trapfrequentie in het zicht kan houden.
Toch ging het lekker in de fiets en zat lekker ontspannen in mijn fiets.
Eenmaal terug had ik toch zo'n 30 a 35 kilometer achter de kiezen en zat lekker te zweten in mijn shirtje. Volgende keer korte broek ?
Na aankomst met Brecht nog even de restpuntjes doorgenomen zodat deze nog in orde gemaakt kunnen worden voor overname.
De bedoeling is eigenlijk dat ik de WAW gewoon naar huis fiets dus wil wel gelijk goed zitten uiteraard. Na een boterham (bedankt Ben, Brecht) werd het tijd weer naar huis te gaan.
Eenmaal op de scooter heb ik gelijk de route verkend welke ik wil gaan fietsen...pfff.. ze zijn gek van fietssluisjes net ten noorden van Gent..
De meest kan ik omheen rijden zoals op een route waar een oud spoorlijntje gelegen heeft maar even hiervoor ligt parallel aan de R4 een fietspad met een tunneltje.. ook hier is een fietssluis. ben benieuwd of ik hier onderdoor pas.
Eenmaal in Nederland bij Philippine kies ik echter voor de Westerschelde tunnel en sla ik rechtsaf.
Met de fiets zal ik echter gebruik maken van het fietsveer Vlissingen-Breskens om thuis te geraken. Het zal gelijk een tochtje van 85 kilometer worden.
Eenmaal thuis druk aan het zoeken geweest naar nieuwe ledstrips welke ik denk ik op internet gevonden heb.
Maar goed eerst maar eens kijken of de oude nog willen.
Het volgende verslag zal gaan over het ophalen van de WAW 022 waar ik veel zin in heb.
Maar goed eerst maar eens kijken of de oude nog willen.
Het volgende verslag zal gaan over het ophalen van de WAW 022 waar ik veel zin in heb.
