vrijdag 27 december 2013

Gemist... Oliebollentocht.

Het is dat ik vandaag verhinderd was maar was graag even wezen kijken bij de oliebollentocht..
Volgend jaar dan maar..

Het kwam toch nog even voorbij met het weerbericht.

zaterdag 21 december 2013

Als een trein.

Nou de test is geslaagd..
De WAW stuurt weer prima waardoor de wind er geen vat meer op heeft.
Vooral het stuk tussen de Sloecentrale en de kerncentrale kan de wind zo nu en dan vervelend om de hoek komen. nu blijft het tot een zetje tegen de neus zonder dat ik van mijn lijn af kom.. top..
De snelheid gaat trouwens langzaam maar zeker iets omhoog en heb weer een nieuwe topsnelheid gehaald van 46 kilometer per uur.. gaaf..
Wat ik ook nog steeds fascinerend vind is de snelheid die te halen is als de wind schuin voor staat. Met een velomobiel maakt het niet zo veel uit waar de wind vandaan komt als je het gaat vergelijken met een normale fiets.
Het is dat ik op mijn route veel windmolens tegen kom dat je het kunt zien waar de wind vandaan komt want anders heb je er geen erg in.
Ook heb ik een glimp gekregen van het snelheidsverschil met een racefietser.
Van de week kwam ik 's morgens vroeg er twee tegen. De achterste was doende schuin tegen de wind in naar de ander toe te rijden en was dan ook flink aan het trappen.
Dat ging ik dus ook even doen.. :-) het viel me uiteindelijk op dat ik wel met een erg groot verschil voorbij reed.. toch maar even een lampje naar de fietsteller.. 36 km/u... terwijl de fietsers 25 a 26 (?) of iets reden.

Door de toegenomen snelheid en mijn eigen vertrouwen gaat het in de bochten ook allemaal wat rapper.
De vering aan de voorzijde was eerst zwaar gedempt maar deze zijn ondertussen lekker soepel.
In snel genomen bochten is het echter met de nieuwe voorbanden mogelijk de spatborden net te raken
Een volgend project wordt dus het beperken van de veerweg daar ik niet mijn spatborden wil wegslijten uiteraard.

Verder doet de WAW de laatste dagen ook dienst als kerstpakket vervoerder. Wel lekker die ruimte die de WAW bezit. Na het kerstpakket van de Brandweer was het afgelopen Donderdag tijd om het kerstpakket van mijn werk mee te nemen welke er ook prima in paste. Het was echter wel te merken met het oprijden van een dijk :-(

Voor de rest gaat het dus lekker en ondertussen 331 kilometer gereden.
Prettige feestdagen in ieder geval.

maandag 16 december 2013

Zwabber de slinger.

Gebeurt er nog wat op WAW gebied ?
Jawel hoor al dacht ik reeds klaar te zijn.
Afgelopen weekend heb ik de zitting eruit gehaald en deze gewassen en moet zeggen hij knapte er weer van op.
Vanavond ben ik eens even gaan kijken naar de besturingsinrichting. nu stuurt de WAW middels twee joysticks zeg maar.
Deze sticks vertoonden nogal wat speling welke gaandeweg meer werd, hierdoor kreeg ik ook speling in stuurrichting wat zich dan weer liet vertalen in.....juist ja zwabber de slinger met wind van zij.
Op zich viel het nog wel mee maar het was wel voor verbetering vatbaar.
Het was mij gisteravond opgevallen dat de borgmoer welke achter de joystick zat aan één zijde gewoon met een vinger weg te draaien was...tja weg borgfunctie.
Hierdoor kon de joystick over de bout schuiven en iets kantelen wat de speling gaf.
Verder aandraaien van de bout in de carrosserie was niet mogelijk.

Vanavond het spul maar eens even los gehaald en de moet welke dienst deed als borgmoer vervangen voor een echte borgmoer. Middels deze borgmoer kon ik de voorspanning regelen waardoor de joystick zonder speling op de bout zat om vervolgend het hele spul terug in de carrosserie te draaien en de bout met borgmoer te borgen tegen de carrosserie.
Het hele verhaal ook aan de andere zijde herhaald en zie daar een vrijwel speling loze gesmeerde stuurinrichting.
Morgenochtend de test.
Wat ik ook nog even gedaan heb is het vastzetten van mijn telefoonhouder welke eerst met dubbelzijdige tape vastzat maar....je mag niet meer raden..
Boutje moertje loste dat probleem op.

Vandaag was trouwens een winderig dagje hetgeen vooral vanmorgen te merken was.
Het eerste stuk bleek ik wind tegen te hebben daar de snelheid op 30 bleef hangen.
Later kreeg ik langs de Schelde de wind schuin vanaf de zijkant/achterzijde en ging de snelheid naar 45 km/u. Eenmaal op mijn werk aangekomen zag ik de strak wapperende vlaggen...ah zo hard dus..

zaterdag 14 december 2013

Optimaliseren ruitje en verlichting.

Na de eerste proefversie van het vaste vizier werd het tijd voor de update.
De stripjes kwamen eraf en nieuwe werden weer gemaakt.
Dit maal met sleufgaten waardoor het vizier traploos te verstellen is geworden.
En ik kan ondertussen zeggen dit werkt perfect! geen rammelend vizier meer die of opend of sluit door de wind.

Ook werd het tijd wat aan de verlichting te doen.
Van Erwin had ik reeds nieuwe lichtstripjes gehad dus ik kon beginnen.
Op het kleed samen met de kat als hulp was het lekker werken voor de tv.
Na een avondje prutsen met kit en soldeerpen werd het toch weer te laat.
Maar toen ik rond één uur in mijn bed lag was het toch klaar.

Aan de achterzijde heb ik nog een scherm opgehangen om het schakelwerk een beetje vrij te houden van water en helaas zout van de straat.
Kijken of het werkt.

woensdag 11 december 2013

WAW en borsten.

Van Maandag op Dinsdag voor het eerst met de nachtdienst gefietst. Dit had ik nog nooit gedaan met de racefiets maar voor alles moet een eerste keer zijn en we hebben de WAW niet voor niets uiteraard.
Naar huis rijden in de ochtend was dus iets nieuws en zeker in de WAW is dit zo bijzonder ?
Jawel op andere tijden van de ploegendienst kom je niet zo veel mensen tegen als nu en is het opletten geblazen.
Mijn vizier probeer ik op een klein kiertje te houden zodat ik er onderdoor kan kijken en de buiten houd het is goed te merken dat het wat kouder geworden is namelijk. Gelukkig is het in de fiets lekker van temperatuur en uiteraard scheelt het veel dat ik geen voetengat heb.
Uiteraard klappert mijn vizier een aantal maal dicht...grr...
Het is goed te merken dat je in de WAW laag bij de grond zit daar de auto's en scootertjes al dan niet met verkeerd afgestelde verlichting een poging doen mij te verblinden. Als je vervolgens nog iemand tegenkomt die zonder verlichting fietst is het feest compleet. Uiteraard is het nog wennen maar het blijft wel opletten geblazen. Ik ben blij als ik na mijn ronde rond Vlissingen-Oost de polder in duik waar een haas het enigste is wat ik tegen kan komen.
Onderweg remt de linkerzijde een beetje vreemd met een wisselend aangrijppunt en de remverstelling blijkt te ver uitgedraaid te staan en met het verleggen van de kabel eruit geplopt te zijn.
Eenmaal thuis gekomen bemerk ik dat ik al gespot ben door mijn zoon die de deur al opent.
Snel de WAW de schuur in en slapen.

's Middags toen ik eenmaal wakker was...nou ja.. ik was weer geactiveerd. Eerst nog even met mijn vrouw de nodige boodschappen doen om vervolgens weer wat aan de fiets te prutsen. Na het eten de fiets maar weer in onze sociale werkplaats gereden om eens even naar de rem te kijken.. dat was snel duidelijk.
De wartel weer in de remhendel geschroefd en het kabeltje wat ingekort achter het voorwiel... klaar.. gelijk de andere zijde ook even gecontroleerd maar die stond goed.
Volgende project betrof het vizier in mijn activeringsfase had ik dit reeds een beetje uitgedacht en moest op soortgelijke wijze als de modernere WAW's mogelijk zijn.
Ik heb van Lexan twee stripjes geknipt en deze aan mijn vizier verbonden met een boutje.
Aan de onderzijde heb ik één van de bevestigingsboutjes eruit gehaald en iets opgeboord zodat een M6 bout erdoor paste.
Deze bout met een moer aan de binnenzijde vastgezet waarna er nog een stukje schroefdraad overbleef hierover kon dan het Lexan stripje worden vastgezet.
Vervolgens was het uiteraard wel belangrijk dat ik gaatjes in het stripje op de juiste plaatsen erin zou boren.. totdat mijn vrouw opmerkt dat ik beter een sleufje erin kan maken zodat ik hem traploos kan verstellen... goed idee.. alleen had ik hier geen tijd meer voor daar ik gelijk kon gaan omkleden om weer naar mijn werk te fietsen. Maar het werkt wel en kan mijn vizier nu op een kiertje open houden zonder dat deze dicht kleppert... ideaal ! Op deze manier kijk ik net onder het vizier door met helder zicht en hou de kou lekker buiten.  Later nog maar eens nieuwe stripjes knippen en een sleufgat maken.
Mijn vrouw laat ik traditiegetrouw achter met een tafel vol Lexan boorsel en hier en daar wat gereedschap... sorry schat..

Eenmaal fietsend de donkere wereld in werkt het zoals voorspeld en kijk ik laag over de neus heen.
Daar de neus van de WAW in het midden een verdieping kent is het net alsof je tussen twee vrouwen borsten door kijkt. Tja nachtdienst doet rare dingen met de mens.. :)
In vlot tempo kom ik op mijn werk aan zonder geklier met het vizier meer.
Ook de terugweg gaat lekker en kan me volledig concentreren op de weg.
Eenmaal thuis weer snel slapen.
Nadat de post geweest is ligt er een enveloppe met led stripjes in de bus dus heb weer huiswerk.
Bedankt Erwin!
Een mooi punt om het verslag maar weer te eindigen.

dinsdag 10 december 2013

Dagje prutsen..

Na een middagdienst Zondagavond in het donker naar huis en dat bevalt wel met de verlichting die er op zit.
De Maandag toch nog een paar dingentjes aangepast dus de neus en kont gingen er weer af.
Ik besluit echter de boel aan de binnenzijde eens grondig schoon te maken en warempel de binnenzijde van de neus en kont knappen er erg van op en de kevlar en carbon huid wordt weer mooi zichtbaar.
Ook de fiets zelf wordt aan de binnenzijde onder handen genomen wat geen overbodige luxe is.
Wel vallen een paar zaken op met het afspuiten.. het spatscherm van het achterwiel kent twee scheurtjes en is op enkele plaatsen dus waardoor er water naar binnen kan. Daar ik hier geen spullen voor heb om een matje aan te brengen besluit ik deze vanaf de wielzijde dicht te smeren met kit  wat misschien ook wat slijtvaster is voor de constante waterspray van het achterwiel. Aan de binnenzijde van de fiets kan ik dan in een later stadium altijd nog een matje plaatsen als dit nog nodig blijkt.
Ook wil ik nog even kijken naar de kettingloop en constateer een te lange ketting waardoor bij het selecteren van het kleinste blad aan de voorzijde de derailleur aan de achterzijde het moeilijk heeft.
Na het verwijderen van enkele schakels is dit ook weer opgelost. Nu ik toch bezig ben kijk ik gelijk nog even naar het schakelen naar het grootste blad wat nog altijd niet geheel lekker gaat. Met het verstellen van het begrensboutje (geen idee hoe je deze noemt eigenlijk) is het weer gemakkelijker geworden het grootste blad te selecteren.
Ook had ik op de terugweg vanaf Gent het gevoel dat er een crank speling vertoonde dit was gelukkig ook snel te verhelpen door de inbusbout aan te draaien.
Op de neus stond nog een tweede ruitje gemonteerd om de wind wat naar boven te dirigeren voor het rijden zonder kap ook deze heeft het veld geruimd voorlopig zodat ik met het vizier op een kiertje vrij zicht heb over de neus iets wat me wel prettiger leek in het donker.
Eens kijken wat volgt ?  de banden aan de voorzijde heb ik zoals reeds aangegeven vervangen voor Marathon plus exemplaren net als de achterzijde voor het najaar/winterseizoen.
Ook is de bandenspanning omhoog gegaan naar 6.5 bar voor en achter i.v.m. de vlakke paden die ik hier rij.
Tja het was ondertussen al weer avond en werd het tijd de fiets weer rap in elkaar te zetten om weer te gaan werken. De accu was weer vol dus ik kon weer.

Op weg naar mijn werk kan ik nu inderdaad mooi over de neus kijken net onder het vizier door.
Wel moet ik nog even wat verzinnen om het vizier op een kiertje open te laten staan waarbij ik deze ook vanaf de binnenzijde nog verder kan openen of sluiten.
Een systeem zoals op de latere WAW's zit vind ik wel mooi en moet nog even uitgedacht worden of ik hier ook iets mee kan.
Zoiezo wil ik d.m.v. een boutje en moertje een punt maken waar ik met mijn afgekloven nagels grip heb om deze dicht te trekken.. hmm wordt vervolgd.
Ook zit ik nu wat lager in mijn stoeltje en bemerk dat de trapas nog wel iets verder weg mag. Bij wijze van proef heb ik een streepje gezet en de trapas een 7 a 8 mm verder weg gezet eens kijken hoe dit bevalt op de terugweg. Ook doe ik nog even wat aan de steun welke ik voor mijn telefoon gebruik. Aan de zijkant zit een rond stukje Lexan plaat waar ik de houder van mijn telefoon vast zuignap maar dat blijkt niet echt handig met instappen. Met een paar stukjes dubbelzijdige tape plak ik de houder exclusief de zuignap en scharnier op het spatbord eens kijken of dit houd.

Ondertussen heb ik ook contact met Erwin wie de vorige eigenaar was en zou nog een paar lichtslangetjes op de post gooien.
Dat zou mooi zijn want dan kan ik de achter verlichting weer in originele staat herstellen.
Ik moet ook nog even kijken naar het snoer welke Erwin gebruikte om de accu te laden zonder deze te demonteren...tja tijd te kort..
Ik kwam naast het laadsnoer ook nog een ander snoertje tegen met een driepolig stekkertje geen idee waarvoor deze ooit gediend heeft en moet nog even uitgezocht worden.
Ook had mijn vrouw gevraagd de uitlaat van haar autootje te vervangen en onze motorscooter weigert dienst sinds de WAW er is.
Genoeg te doen dus de komende tijd.

zondag 8 december 2013

Eenmaal thuis..

Zondag ochtend wordt gebruikt om wat laatste dingentjes in te richten en de boel weer terug in elkaar te zetten om naar mijn werk te gaan.
Op weg naar mijn werk moet ik de tol betalen voor het ritje langs de Westerschelde... ik kom niet op gang en op een gegeven moment lijkt het asfalt grover aan te voelen...nee toch... eenmaal uitgestapt is het duidelijk linksvoor staat leeg.
Gelukkig was ik voorbereid en had mijn spulletjes mee en niet heel veel later fietste ik weer verder.
Eenmaal op mijn werk stond ik echter weer leeg en had ik in de buitenband toch een steentje gemist.
Ook was duidelijk dat de Kojaks aan het eind van de rit waren daar de wangen aan de binnenzijde ver versleten waren tot op het canvas.
Gelukkig heb ik nog een setje nieuwe Marathon plus banden meegenomen Zaterdag dus kunnen deze er mooi op voor het winterseizoen.
Op de terugweg volgde de eerste rit in het donker gelukkig werkt de verlichting prima.

WAW22 gaat naar een nieuw thuis.

Zaterdag 7 December was het zover we gingen eindelijk de WAW ophalen....sorry ongeduldig type.
Eenmaal met de auto in Gent gekomen en een parkeerplaats gevonden kon het feest beginnen.
Binnen zat Brecht reeds te wachten dus we konden er gelijk tegenaan.
Ik had mijn spullen meegenomen dus kon de neus eraf om mijn nieuwe trappers te monteren.
Check !
Accu plaatsen.
Check !
Steun voor mijn telefoon gemonteerd.
Check!
Tas met spullen erin en klaar.

Vervolgens de neus weer gemonteerd...
Hierna ben ik gaan zitten om te controleren of alles naar wens was qua afstand...wat is dit nu weer mijn schoenen wilde met geen mogelijkheid vast klikken..
Kortom neus er weer af om te kijken.. oh ja ik had mijn beschermplaatjes onder mijn schoenen geklikt..en dat gaat nie passen....zucht...
Maar goed zo konden we gelijk kijken of de afstand goed was.
Uiteindelijk hebben we toch het stoeltje nog iets naar voor en wat lager geplaatst.  Uiteraard ook de trapas weer wat naar voor.. Ik zat goed.
Even na 12 uur ben ik uiteindelijk op pad gegaan om aan het eind van de weg de klinkers op te gaan wat iets minder is met en velomobiel.
Eenmaal op geasfalteerde wegen ging het beter met de snelheid en comfort.
Buiten Gent kwam ik op een mooi fietspad langs de R4 totdat een tunneltje opdoemde. Om autoverkeer te voorkomen hadden ze hier een sluisje geplaatst waar ik gehoopt had onderdoor te kunnen en je raad het al dat paste dus niet.
Toen ik eenmaal uitgestapt was duurde het niet lang of er kwam een racefietser langs die wel even wilde helpen tillen.
Een aantal kilometers verder ben ik linksaf een lang fietspad opgegaan wat blijkbaar een oud spoortje was geweest helaas was het om de paar kilometer remmen en stapvoets door de sluis heen schiet niet echt op. Eenmaal komt het rechterwiel net naast het asfalt wat uitstappen betekend.

Uiteindelijk kom ik dicht bij de grens en is mijn geplande route geblokkeerd wat helaas betekend dat ik een naastgelegen overgang moet gebruiken...net deze wilde ik graag ontwijken daar deze bestaat uit Belgische kasseien.. Met 5 km/u stuiter ik over de 600 meter lange weg...pfff.. na deze weg zat ik dus terug in Nederland.

Koers wordt gezet naar IJzendijke en het is goed te merken dat er storm geweest is de afgelopen dagen daar de fietspaden nog vol liggen met takjes en andere troep maar ik heb er niet al te veel hinder van. Bij IJzendijke wordt het wederom omrijden daar ze met de weg doende zijn dus een toeristische route door het dorp werd de mijne. Ook begin ik ondertussen honger te krijgen en besluit uit te kijken naar een snackbar of iets. Eenmaal in Schoondijke vind ik er één op de route ideaal.. Na een gezonde maaltijd wist men in de snackbar te vertellen dat de boot naar Vlissingen op het halve uur voer en ik dus nog 30 minuten de tijd had daar te komen, moet kunnen lijkt mij.

Echter in Breskens gaat het toch nog even mis en neem een verkeerde afslag en rij door het centrum ipv recht naar de boot...grr.
Toch gaat ik de boot van 15:30 wel halen. Bij de haven moet er nog even een S-bocht genomen worden welke uiteraard niet met de WAW gaat maar goed ik kon aan boord. Het was lang geleden dat ik met de boot ging maar op zich wel leuk.
Eenmaal in Vlissingen kwam ik weer op bekendere grond en had besloten langs de Westerschelde te rijden...fout fout fout.. met de storm was het erg hoog water geweest en de glooiing lag vol met oesters en zeewier...dat vinden de banden niet leuk ondanks dat het normaal een erg mooie route is.
Eenmaal uitgekomen in Vlissingen-Oost duik ik gauw de polder in richting Lewedorp..tja bietencampagne.. ik zie zo nu en dan de kluiten naast de WAW omhoog vliegen. Nog een klein stukje.. Over een spoorwegviaduct geef ik nog even gas en tik de 54 km/u aan op de navi.
Ik besluit nog even te bellen met thuis dat ik eraan kom en warempel staan ze me al op te wachten.
Net voor het donker thuis dus verlichting testen komt de volgende keer.

Eenmaal binnen vinden ze dat ik eerst maar even moet gaan douchen (papa je stinkt)
Na het douchen slaat de vermoeidheid toe en heb ik wat spierpijn in mijn billen. Toch wil ik nog even een paar zaken geregeld hebben dus wordt de WAW022 nog even gewassen om na het eten de sociale werkplaats in te gaan.. onze woonkamer.. de neus en kont gaan er af om alles eens te inspecteren en mijn fietsteller te monteren of zal ik de oude gebruiken ? na het vervangen van de baterijen kom ik er achter dat de huidige fietsteller ook draadloos werkt en daar heb ik de pest in daar er dan iedere keer één van de drie baterijen leeg is, ook blijkt de stekker van de trapfrequentie er af te liggen. Duidelijk toch mijn eigen tellertje erin welke ook op de remote sensor reageert (zelfde merk). Ik besluit echter om de draad versie te monteren waardoor ik alleen de bedrading moet verlengen. Na een beetje prutsen met soldeer en krimpkous ben ik klaar voor montage.. pfjiew. Daar het stuurband links losgekomen was geef ik deze ook nog een plakje en wordt het toch tijd om mijn bedje op te zoeken.. 1:15 uur...wordt toch echt tijd..

vrijdag 6 december 2013

Morgen is het zover..

Jawel morgen is het zover...
We reizen morgen af naar Gent om de WAW022 op te halen.
Mijn spullen reeds bij elkaar gezocht. Naast de kleding ook nog mijn bandenplakspul, accu, telefoonhouder en koptelefoon mee voor de nodige navigatie en muziek.

Jippie..

zondag 24 november 2013

De langere testrit langs de Schelde.

Gister eerder van mijn werk weggegaan om weer richting Gent te gaan.
Ondanks dat het wat fris was (rond de 5 graden) was dit op de Aprilia Leonardo prima te doen.
Uiteraard had ik wel het nodige aan ahum....maar beter als kou.
Gent is voor mij slechts een uurtje weg dus was ik hier redelijk vlot.
Toen ik aan kwam gaf het wel even verbaasde gezichten.....wie is dat ? eenmaal de helm af was daar de herkenning. De mannen waren nog druk doende met een andere klant dus had ik de tijd mij te verkleden.
Na het omkleden snel hop de WAW in met mijn wielrenschoenen. Om er achter te komen dat het toch geen Look systeem is.
Volgende keer mijn eigen trappers maar meenemen.
Qua afstand tot de pedalen zat het een eind goed maar ik gok met een centimetertje verder weg dat het nog net effe beter zit. Tevens denk ik dat mijn rechter knie dan ook net de bovenzijde niet meer raakt dan want deze schuurt er net langs kwam ik later achter.
Van Brecht kreeg ik nog een accu te leen om de verlichting eens te testen helaas zat er niet veel prik meer in maar uiteindelijk kreeg ik toch de verlichting aan de praat...nou ja een beetje dan.
Uiteraard was het even kijken wat alle knoppen doen en of het functioneert zoals zou moeten. Gelukkig had Erwin een mooie beschrijving hiervan op internet geplaatst.
Het was slecht te zien en op het moment van het bedienen van de groot licht knop viel de spanning terug zag ik op de boordcomputer. Met 5 Volt doen ze het niet echt meer.
Ik heb er vertrouwen in dat het straks wel functioneert.
Het enigste wat er aan mankeerde is de linker ledstrip welke als achterlicht en richtingaanwijzer functioneert, deze brand maar half door een slecht contactje in de strip. Misschien kan ik dit nog wel oplossen als de fiets thuis is.
Een blik op de banden gaf al snel aan dat er wat lucht bij moest.
Nadat Brecht me heeft laten zien hoe je aan de voorzijde bij de ventielen komt pompen we ze even op.
Tring telefoon dus kon ik het achterwiel even zelf uitvinden :-) nadat ik deze op een voorzichtige 6,5 bar gezet had was ik klaar. Ik kreeg even later wel te horen dat dat al redelijk hard is maar dat zou ik wel merken.
Goed dat ik niet gelijk naar 8 bar gepompt heb.

Het werd tijd een stuk te gaan fietsen.
Eerst uiteraard is het zaak Gent uit te komen volgend de route die ik mij nog wist te herinneren van de vorige keer.
Uiteraard kwam ik alweer snel uit bij de kruising met stoplichten... het drukknopje zit toch echt te ver weg op de stoep.
Gelukkig springt de voetgangerslamp al vlot op groen.
rrrrrrrrrrrt rrrrrrrtt.. wat nu ? net voor de stoel zit een loopwieltje voor de ketting en de ketting was er onderuit gefloept en liep tegen de stoel.
Nadat ik de ketting terug geduwd had kon ik weer verder maar helaas een kilometertje verder stop ik wederom even met trapperen en valt deze erweer naast... grrr..
Uiteindelijk na de derde keer uitgestapt en een stokje gezocht zodat de handen een beetje schoon blijven.
Na deze derde keer heb ik wat bewuster doorgetrapt en heb de ketting ook strak gehouden met remmen voor hobbels. tja het is hier toch even wat hobbeliger als thuis.
Oh ja de hogere bandendruk achter was ook goed te merken...poe wat geeft dat klappen in zo'n klankkast.
Maar goed het ging prima en ik geloof niet dat ik eenmaal thuis de bandendruk lager gaat zetten.
het schakelwerk loopt prima op het voorste blad na..hmm nog vergeten te vermelden tegen Brecht...
Hij gaat wat lastig op het grootste blad doordat het kabeltje een tikje strakker moet maar dat komt ook wel goed.

Ook blijkt het lekker snel warm te worden in de velomobiel zodat na de fietswinterjas (zoals verwacht) ook het onderliggende jasje uit gaat (niet verwacht) en zo fiets ik in mijn warme fiets (rond de 15 graden) lekker door. Op de boordcomputer kan ik de binnen en buitentemperatuur aflezen maar meestal zit deze LOW te knipperen. Deze waarschuwing is vast wel uit te zetten maar heb ik nog niet bekeken.




Later thuis met Google maps gekeken waar ik ben geweest en er achter gekomen dat ik toch al snel 16 kilometer weg ben geweest voor ik draaide. tja de batterij van de fietsteller is leeg.
Onderweg ook nog een paar racefietsers ingehaald leuk maar geen flauw benul van snelheid met het ruitje omlaag. Op bovenstaande foto zie je trouwens het boordcomputertje met stopwatch, accuspanning en temperatuur. Ook zie je het fietstellertje zitten. Als ik eenmaal thuis ben gaat de eigenfietsteller er denk ik al snel op zodat ik mijn trapfrequentie in het zicht kan houden.
Toch ging het lekker in de fiets en zat lekker ontspannen in mijn fiets.
Eenmaal terug had ik toch zo'n 30 a 35 kilometer achter de kiezen en zat lekker te zweten in mijn shirtje. Volgende keer korte broek ?

Na aankomst met Brecht nog even de restpuntjes doorgenomen zodat deze nog in orde gemaakt kunnen worden voor overname.
De bedoeling is eigenlijk dat ik de WAW gewoon naar huis fiets dus wil wel gelijk goed zitten uiteraard. Na een boterham (bedankt Ben, Brecht) werd het tijd weer naar huis te gaan.
Eenmaal op de scooter heb ik gelijk de route verkend welke ik wil gaan fietsen...pfff.. ze zijn gek van fietssluisjes net ten noorden van Gent..
De meest kan ik omheen rijden zoals op een route waar een oud spoorlijntje gelegen heeft maar even hiervoor ligt parallel aan de R4 een fietspad met een tunneltje.. ook hier is een fietssluis. ben benieuwd of ik hier onderdoor pas.
Eenmaal in Nederland bij Philippine kies ik echter voor de Westerschelde tunnel en sla ik rechtsaf.
Met de fiets zal ik echter gebruik maken van het fietsveer Vlissingen-Breskens om thuis te geraken. Het zal gelijk een tochtje van 85 kilometer worden.

Eenmaal thuis druk aan het zoeken geweest naar nieuwe ledstrips welke ik denk ik op internet gevonden heb.
Maar goed eerst maar eens kijken of de oude nog willen.

Het volgende verslag zal gaan over het ophalen van de WAW 022 waar ik veel zin in heb.

donderdag 14 november 2013

WAW022 begin bericht.

Tja waar begin ik...
Ik ben Richard getrouwd en 2 schatten van kinderen...ahum..en woon grofweg tussen Goes en Middelburg in Zeeland.
Nadat ik een poosje geleden een keer een velomobiel tegen kwam en deze met het racefietsje niet bij kon houden ben ik mij gaan verdiepen. Er ging toch wel een wereld voor mij open. Na de Quest en de Milan eens bekeken te hebben sprak de WAW mij het meest aan en zag de voordelen hiervan zoals droog naar mijn werk waardoor ik ook kan fietsen als het weer wat minder is, goed voor de conditie wat ik wel prettig vind voor het motorracen en 's winters lekker warm.. nou je een stuk warmer als daar buiten. vooral met regen fietsen heb ik een hekel en dan blijft bij mij de racefiets snel binnen...

Maar goed.... is dit wat voor me ? samen met mijn vrouw heb ik een afspraak gemaakt om bij Fietser.be een proefrit te maken. Gelukkig was dit mogelijk en voor mij met de auto een uurtje weg...dat is handig.
Ter plaatse ben ik keurig te woord gestaan voor al mijn vragen.
Het werd tijd in te stappen.. een proefrit met een nieuwe rode.




De nieuwe stond nog niet geheel lekker afgesteld zat zo nu en dan onbedoeld te schakelen en ondanks dat ik dacht dat het wel goed was zaten mijn trappers effe te ver weg..maar goed daar kijken we wel doorheen. Ben toch nog even een stukje weg geweest langs het jaagpad richting Dendermonde.. even wennen dat wel. vooral als de straat opgebroken is en je gelijk mag draaien...vervolgens een stoplicht..even het knopje drukken...ehh...juist..
Uiteindelijk terug gekomen en na een praatje met Ben en Brecht nog even ingestapt in de WAW022..nou vooruit even proberen..voetjes goed, schakeld goed en rijd heel soepel...wauw...of eigenlijk WAW..zo kan het dus ook..
Hier heb ik maar kort mee gereden (500 meter of iets) maar dit smaakte naar meer. Het was eigenlijk alleen te doen om mij te oriënteren zodat ik kon gaan sparen of niet als ik het niets vond.

Terug bij de zaak met mijn vrouw en Brecht nog over de fiets gehad en weer naar huis gegaan. Thuis de boel eens op een rijtje gezet en toch besloten dat WAW022 het uiteindelijk gaat worden.
Ik bleek net op tijd te zijn met mijn besluit.

Nu wordt het nog even afwachten voor ik hem kan ophalen.
En dat is zeer lastig om te wachten.
Ondertussen wel een route uitgestippeld vanuit Gent naar de boot in Breskens daar ik hem uiteraard gewoon naar huis wil fietsen (86 kilometer) ook ben ik benieuwd hoe hard ik zal fietsen in eigen omgeving. (normaal fiets ik met de Bianchi gemiddeld 28 a 29 km/u wat volgens mijn fietstellertje gem 100 wat zou zijn maar langs de Schelde in Vlissingen-Oost waait het natuurlijk altijd)
Vrijdag gaat ik weer even naar Fietser.be om hem af te laten stellen en gelijk even langer fietsen natuurlijk :wink:
Ondertussen reeds filmpjes op youtube ontdekt van mijn fiets en zodoende weet ik ondertussen ook hoe de verlichting e.d. in elkaar steekt.
Deze Blog gaat ik gebruiken als mijn eigen naslagwerkje waarbij ik de bijzonderheden met de fiets noteer.Nu wordt het nog even afwachten voor ik hem kan ophalen.