donderdag 11 december 2014

Een jaar lang Velomofilie

Na een jaar lang verslingerd te zijn geraakt aan de velomobiel kijk ik terug en heb hiervoor een artikel geschreven voor de NVHPV in het blad "Ligfiets&"
Dit stukje heb ik nog wat aangepast en geplaatst op mijn nieuwe blog.
www.milan-sl-mk3.blogspot.nl

vrijdag 21 november 2014

waw022 wordt Milan SL MK3

Tja al even niets meer van me laten horen.
Maar er is nieuws.
Afgelopen weekend toen ik met mijn vrouw in Rome zat om ons 12,5 jarig huwelijk te vieren is mijn WAW022 opgehaald waarmee het WAW verhaal is geëindigd.
Ik heb afgelopen jaar net geen 5000 kilometer weten vol te brengen.

De WAW is terug naar geboorteland gegaan en zal rond Turnhout zijn rondes maken.
Ik wens Koen er erg veel plezier mee en hoop hem nog eens tegen te komen.

Nu moet ik gaan bekijken of ik het beste de titel kan aanpassen of dat ik een nieuw blog zal starten voor de Milan SL.
iemand ervaring mee ?
De Milan SL is reeds besteld :-) en het wachten is begonnen :-(

Het nieuwe adres is onderstaand geworden.
www.milan-sl-mk3.blogspot.nl




donderdag 6 november 2014

lichte paniek.. ontwenning ?

Tja mijn fiets staat al even her en der te koop en naast veel mailtjes met vragen heb ik ook bezichtigingen...
tja het blijft apart om je fiets weg te zien rijden met iemand anders erin..
Momenteel dan ook even niet fietsen daar ik hem op maat heb gezet voor een geïnteresseerde.
Morgen niet met de fiets naar mijn werk...heel gek gevoel als je dat een jaar lang doet..

http://www.marktplaats.nl/a/fietsen-en-brommers/fietsen-ligfietsen/m852229550-velomobiel-waw-022.html?c=8c285449651fa109c354bbabe740c1b&previousPage=lre

tja zal wennen worden tegen de tijd dat de fiets verkocht raakt..

maandag 29 september 2014

sky on fire...

Tja soms heb je van die dagen dat het weer zich van zijn mooiste kant zien.
Gisterochtend was zo'n moment.. ik moest er toch even foto's van maken..
Ik was met mijn fiets na de nachtdienst op weg naar mijn bed.. :-)
Mijn blik over het fietspad.

En langzaam komt de zon naar boven.

Hee verrek een fiets in beeld.



En toen werd het zaak snel door te fietsen naar huis.
slaaptijd...

zondag 28 september 2014

Het is dan toch gebeurd..... WAW te koop.

Tja de titel zegt het al....

WAW022 gaat de verkoop in... Bevalt deze dan zo slecht ? nee hoor helemaal niet het velomobielen bevalt super en rij iedere dag met plezier naar mijn werk.
Eén van de beweegredenen destijds voor aanschaf van de WAW is naast het mooie uiterlijk ook geweest dat Fietser.be voor mij erg dichtbij zit.
Echter nu ik ervaring heb opgedaan met de velomobielerij denk ik dat het tijd wordt voor een andere.
Ik heb het voordeel dat ik alleen over glad asfalt rijd(op een enkel hobbeltje na of modder in het najaar). Hierdoor is voor mij een Milan een mooie optie en neem ik de nadelen qua draaicirkel en bodemspeling voor lief.
Is de Quest XS een optie ? nee ik vind hem niet zo mooi.
Is de DF een optie ? op zich wel maar vind een SL mooier en de wachttijd is nog langer.

Waarom nu al te koop ? je zou toch wachten tot na de winter ?
Jazeker...ik weet niet hoe het loopt dus waag de gok om hem alvast te koop te zetten.
Al zal ik het wel erg raar vinden om straks een periode in te gaan zonder velomobiel..
De M5 gaat dan kilometers maken met iets lager tempo.
Ik hoop dan toch de nieuwe fiets te heben voor Cycle Vision 2015..kijken of dit allemaal gaat lukken.
Foto van Wim Harwig... de eerste maar volgens Wim niet zo mooi.

zaterdag 20 september 2014

Milan testen in Siedenburg.

Met de nachtdienst heb ik weer wat nieuws ervaren...
Ik reed naar mijn werk en had er lekker de gang in op een gegeven moment rijd ik met 48 een flauwe bocht door en moet een konijn ontwijken...en toen paf...flop flop flop een klapband... daar sta je dan...die buitenband ging het niet meer doen.
Uiteindelijk mijn collega's maar gebeld welke me wel even wilde komen halen met de pick-up, toch handig zo'n ding.
Uiteindelijk met het thuisfront even een bandje geregeld zodat ik 's morgens weer naar huis kon.

Woensdag na mijn laatste nachtdienst hadden we een afspraak staan in het centrum van Siedenburg..
Tja het is nog kleiner als ons dorp.
Maar thuis gekomen zijn we gelijk in de auto gestapt en lag ik in ontspannen sfeer met mijn hooft tegen de zijruit aan rammelend te slapen. Tja dwars door Nederland met spits mis je niet zoveel nietwaar ?
Eenmaal aangekomen daar is het toch even kijken zit ik hier goed ?
gelukkig stond er een Milan voor de deur van het huis waarmee het duidelijk was dat we goed zaten.

Eenmaal uit de auto gelijk even staan kijken en voelen uiteraard dat de Milan lichter was dat wist ik en dat was goed te voelen.
Dat deze dicht bij de grond ligt wist ik ook en te zien is dat de fiets niet van drempels houd.
Na een kennismakingspraatje met Jens Buckbesch werd het tijd om mijn Look pedaaltjes er in te schroeven.
Door de grote klep dacht ik dat je er zo bij zou kunnen komen maar dat bleek net even anders maar met de klep open kom je er uiteraard wel bij.
Eenmaal alles op maat en omgekleed in mijn fietskleding kon het feest beginnen.
Jens moest nog een nieuwe Milan voor een klant proefrijden en reed nog een stukje mee.
Als eerst reden we een stuk zonder de kap waarna ik zou terugkeren om met kap een stuk te fietsen.
Het voelt vanaf de eerste meter wel een stukje anders als de WAW en moet zeggen het viel me niet tegen.
Bij het oprijden van de straat raken de bescherm strips onder de neus de straat wel vlotjes maar zolang het die stripjes zijn zie ik er geen probleem in. echter zullen drempels wel wat minder zijn.
Eenmaal op pad valt het op dat de Milan wat gemakkelijker rijd als de WAW en op het moment dat het iets naar beneden gaat gaat het erg snel. Zonder de kap kom ik al snel op 62 km/u wat ook het record met mijn gesloten WAW is.
Als ik even later moet draaien kom ik een tweede nadeel tegen en dat is de draaicirkel.... als een mamoettanker.
Tja de WAW draait nu eenmaal kort in de rondte.
Eenmaal gedraaid fiets ik met lekker tempo van boven de 50 terug naar Jens.
Op de geteste fiets staan de wielen iets verder onderuit als normaal (camber) waardoor de draaicirkel nog iets groter valt als normaal.

weg met die vinger.

de ruimte bij het achterwiel en leunplaat van de stoel.

kettingafscherming.

De voorzijde (let op het grote loopwiel).


je kan de bodemspeling goed zien.

de onderzijde.

hmm ander stuur...dat is wennen.

Zit prima.

Mijn dochter vind hem goed.. net voor de proefrit met Jens.


Eenmaal terug gaat de kap erop en valt er één ding gelijk op....het is een heel stuk kleiner als de WAW en je kunt je voeten niet echt meer zien ten opzichte van de WAW.
Met de kap erop gaat het echter nog een stukje sneller en niet veel later zie ik 75 km/uur op mijn tellertje staan..pff hard..of dit ook thuis in eigen landschap te rijden is valt te bezien.
maar los van snelheid door het licht heuvelende landschap zit ik lekkerder... tja ieder zijn ding :-)

voor mezelf heb ik de conclusie reeds getrokken.. ondanks wat nadelen gaat dit toch de volgende velomobiel worden. Echter nu ik wat ervaring heb opgedaan weet ik wat ik wil en kan ik gaan kijken voor een nieuwe.
Eerst maar eens even sparen.
Ons reste weer een ritje van 500 kilometer terug en 's avonds moe maar voldaan het bedje in, al werd het voor het mooie wel ietsie pietsie te laat voor de kinderen.

Gaat de WAW022 de verkoop in ? jazeker maar nu nog even niet eerst de winter maar eens door en dan zien we wel verder.
Edit: toch reeds te koop gezet.
Dus mocht je iemand weten voor een blauwe WAW..

vrijdag 19 september 2014

WAW in het donker en in de mist.

Apart weekje..

Ik ben begonnen met een het meenemen van een fototoestel om eens te kijken of ik een nachtfoto te pakken zou krijgen. En er was een mooi maantje te zien.
Toch is het vastleggen van je eigen verlichting lastig in werkelijkheid zie je toch meer.

yep daar is het neusje weer :-)




Tja ook gelijk de zichtbaarheid van de WAW in beeld gebracht.

Dinsdagochtend na de nachtdienst was het echter weer heel anders.
Voor het eerst kennis gemaakt mat het rijden van een velomobiel in dichte mist.
Ik had al eens wat mist meegemaakt maar niet in deze mate.
Bij het vertrekken vanaf mijn werk zag het er nog mooi uit voor ik de mist in reed.
Onderweg fietsen in een kleine wereld..door de lange neus is het niet altijd handig en moet je zo nu en dan even naast je kijken of je nog goed gaat.
Op het dijkje in de polder op zoek naar je afslag...lastig..
Eenmaal thuis gekomen was alles wel redelijk vochtig zoals mijn dakje.
Je kan nog net mijn vingers zien staan welke ik even over het dakje haalde.

Thuis gekomen snel naar mijn bed..... echter ging mijn pieper (brandweer) af.
Er was een grote chaos ontstaan op de A58 welke langs ons dorp loopt.
Als een haas kleed ik me aan en ga naar de brandweerkazerne om de wagen net te missen.. als brandweerman uiteraard jammer.
Eenmaal thuis gekomen kan ik niet slapen daar het erg druk is met sirenes van brandweer, ambulances, (trauma) helikopters en politie.. tja als brandweerman zit je dan te balen.

Uiteindelijk ga ik toch maar slapen.
's middags wordt de omvang duidelijk wanneer ik mijn bed weer uit kom..
een onwijs aantal auto's zijn in de mist op elkaar gebotst en heeft een ongelofelijke bende veroorzaakt. Helaas zijn er ook doden te betreuren waaronder ook een brandweerman.
Triest voor de nabestaanden maar vind het tevens wonderbaarlijk dat er niet meer te betreuren zijn geweest.
's avonds als de mannen terug zijn volgt er nog een nabespreking waarna ik weer doorrijd naar mijn werk... qua slaap was het eigenlijk wel goed geweest dat ik niet mee kon.

zaterdag 13 september 2014

Overpeinzingen..

Van de week kwam ik op mijn route een mooi bord tegen.. nu hebben ze in Friesland wel die proef tegen snelverkeer in Zeeland zetten ze gewoon een bord neer J
Niet harder als 50 kilometer/uur

 Afgelopen week ben ik ook creatief geweest met reflecterende tape.
Aan de zijkant had ik niets aan reflectie behalve op de banden dan.. wat een klein streepje al kan doen.
Ik zal van de week wel eens een foto schieten want deze is iets te onduidelijk.
 

Zijreflectie.

Komende week ga ik trouwens een tripje richting Duitsland maken om een Milan SL te testen.
Ik vind dit naast de WAW een mooie fiets.
Helaas weet ik in de buurt niemand met zo’n fiets om eens te bezoeken voor een praatje en nieuwsgierige ogen.
Ik ben dan ook donders nieuwsgierig hoe deze fiets rijd en wat de voor en nadelen zijn t.o.v. de WAW.
Ook ben ik bang voor het geval deze erg zou bevallen..
Een aantal zaken weet ik al zoals de kleine bodemspeling en grotere draaicirkel.
De bodemspeling kan ik wel mee leven de draaicirkel ben ik nieuwsgieriger naar.  

vrijdag 5 september 2014

nieuws berichtje van een gele Milan in Zeeland.

Tja vandaag stond er op omroep Zeeland een berichtje met een filmpje.

Ik zat helaas ook de reacties te lezen...en dat moet je eigenlijk niet doen...
wat een vooroordelen en gezwets zonder te weten waarover men spreekt.
Hieronder heb ik het berichtje even gelinkt.
Nieuws berichtje omroep Zeeland
Zelf heb ik geen flauw benul of het iemand uit de buurt is hier ? ik ken hem niet en zou ook niet weten of er een Milan in de buurt rijd. Iemand een idee ?
Ik vind dat de beste man/vrouw een mooi tempo rijd al had ik waarschijnlijk toch het fietspad maar gepakt om negatieve reacties te voorkomen.

donderdag 4 september 2014

Les 1 ketting smeren is noodzakelijk..


Tja wat zal ik zeggen… als relatief beginnend velomobilist leer ik weer een hoop bij over fietstechniek..
En sommige dingen zijn en gaan toch ietsjes anders als bij onze Ducati’s .
Voor motoren zijn al vele jaren kettingen met O-ringen beschikbaar welke het o zo belangrijke kettingvet in het rolletje houden.
Dit is iets wat in de fietswereld nog niet ingeburgerd is… hierin blijk ik ook nog niet ingeburgerd te zijn..

Blijkt ook wel als je aan de rechterzijde kijkt wanneer ik mijn ketting heb moeten vervangen… oeps…
Nu loopt bij de WAW de ketting aan de achterzijde open en bloot naast het wiel.
Ook heb ik reeds eerder al eens melding gemaakt dat ik hier schermen voor gemaakt heb om de ketting te beschermen tegen rondspattend water van het achterwiel.
En als ik dit bekijk na de vele kilometers werkt dit wel degelijk en bij regen heb ik geen regen transportband meer met water naar de voorzijde van de fiets.
Echter is het niet te voorkomen dat er stof rond waait welke zich aan de ketting hecht.

Pas geleden heb ik een ketting reiniging setje gekocht je kent ze wel ontvetter in een bakje met borsteltjes en ben van de week eens even gaan boenen…
Kon ik tevens de ketting even inkorten daar deze door het verzetten van de cranks toch wat te lang was.
Nou ja dat ding doet het zelf en je hoeft alleen te zorgen dat de ketting erdoor loopt.
Een leuk karweitje… daar je aan de achterzijde net niet zoveel ruimte hebt als bij een racefiets of iets.
Tevens loopt de ketting wat scheef waardoor je het bakje wat recht moet houden.
Uiteindelijk had ik de slag te pakken en kon ik middels het achteruit draaien van het achterwiel de ketting door het dingetje loodsen..

Weet je nog dat ik in een eerder verslag (beestenboel) schreef over paardenstront ??? juist ik bleek deze toch meegepakt te hebben aan het achterwiel en uiteraard volledig geconcentreerd op het bakje pak ik er met mijn hand midden in… mopper de mopper…
Waarschijnlijk lezen de paardenliefhebbers mee daar ik na publiceren van het stukje verblijd werd met op 2 plekken een mooie hoop paardenpoep midden op het fietspad.
Afijn eenmaal schoon in mijn ogen buig ik de ketting eens zijwaarts en verbaas me erover dat er toch nog kraakgeluiden vanaf komen door vuil wat zich tussen de kettingdelen heeft gezet.
Nog maar een keer echter nu met de spaken het wiel ronddraaien.
Eenmaal klaar maakte ik de ketting droog met een poetslapje en olie hem goed in. Het overschot veeg ik weer af met een poetslap.

De volgende dag moet ik weer gaan werken en met instappen ruik ik toch nog het schoonmaakmiddel… hmmm… toch te weinig…
’s middags besluit ik de achterkant weer te demonteren en de ketting nog eens goed te smeren.
Dit keer maak ik de ketting zeiknat  om na een aantal malen ronddraaien het overschot weer weg te vegen.
Het heeft erg goed geholpen want man man wat loopt dit nu licht… de volgende dag rij ik tussen de 42 en 48 kilometer per uur naar het werk.. ehh ja vrijwel windstil..
Dat had ik eerder moeten verzinnen.
Ik zal hier wel beter op moeten letten….maar ondertussen loopt het lekker.

Ik vraag me wel af hoe doen jullie dit ?
Nu loopt bij o.a. de Quest en Milan de ketting geheel binnen wat veel vervuiling voorkomt.
Hoe lang doen jullie met een ketting ?
Vooral deze laatste ben ik ook wel gecharmeerd en staat nog steeds hoog op het lijstje om eens te bekijken en proef te rijden.
Maar ja een Milan vind je ook niet op iedere hoek.
Voorlopig heb ik weer geleerd vaker en beter te smeren.

Verder laat het weer zich van een betere kant zien en dat is gelijk te merken.. gister was het op mijn normaal bijna uitgestorven stuk fietsen erg druk met ouderen op elektrische fietsen, ik zoef er mooi langs.

Op het laatste stuk tref ik nog een mountain biker echter zonder mountains.. ik heb een lekker tempo en zoef hem harder als ik zelf verwachte voorbij..een blik op de snelheidsmeter verraad 48 kilometer per uur. En er van uitgaand dat deze rond de 25 km/u rijd is dat niet geheel vreemd.

dinsdag 26 augustus 2014

gedaan met het goede weer..

Tja het is weer gedaan met het goede weer lijkt het..
Het is nu 26 augustus en heb de houtkachel aangezet de tuin staat blank en mijn vijver treed buiten zijn oevers...tja...

Na een hectische werkweek van 10 dagen waarvan het grootste deel 12 uursdiensten zit ik toch even te genieten van de rust even niets doen..
Ik maakte reeds eerder melding van de B&B van mijn ouders en jawel we hebben bezoek gehad uit België.
Wim kwam met zijn dochters overnachten en daar Wim eigenaar is van eWAW130 hadden we een WAW meeting in het klein :-)
Leuk om eens op het gemak te kijken en vergelijken en het delen van ervaring...
Daar die van mij nog een WAW van de eerste serie betreft is het goed te zien dat de WAW's steeds mooier zijn geworden.. het werd een avondje van zoek de verschillen....en die zijn er.. mijn stoel is lager, mijn stoel staat standaard rechterop (al bracht mijn stoel na aanpassing pas geleden de zelfde lighoek als bij Wim)
Het nieuwere stoeltje geeft ook meer steun aan de voorzijde van de stoel (komt wat omhoog)

Ook had de 130 een mooi steuntje voor de GPS op een plek dat deze wel ontvangst heeft.
Als ik weer eens even tijd heb gaat ik hier ook eens mee aan de slag om mijn telefoonhouder op een wegklapbare steun te brengen zodat deze niet in de weg zit met instappen maar je wel GPS ontvangst hebt.
Daar het een eWAW betreft zit er een mooi voorblad op...maatje pizzabord.

Maar leuk dat je langs kwam Wim en ben je nog droog terug gekomen ?
hieronder nog enkele foto's hiervan.




Verder was het best aardig fietsen en heb ik eens even de tijd genomen onderweg eens even te stoppen op de dijk voor schunnige plaatjes.
Zicht met in de verte de Lange Jan (kerktoren) van Middelburg.

.
Mooi hoe de boom een tunneltje maakt over de weg.


Zicht voor mijn neus...rijtijd, accuspanning en de binnen of buitentemperatuur.

Eerst nog vanuit de fiets maar hierna toch maar even uitgestapt.



op de dijk zet ik ook meestal mijn verlichting aan als ik auto's tegen kom zodat ik nergens aan het zicht wordt onttrokken door schaduw of slechtzienden.

Aan het eind gaat ik de dijk af en zoef ik langs het paaltje...een persoonlijke ergernis...niet alleen met de WAW is deze onhandig maar ook in mijn brandweerbestaan als ik een uitruk heb..
Het paaltje is geplaatst om sluipverkeer tegen te gaan welke dan net door de wijk heen rijden ipv 200 meter om... tja kijk op de foto's en dan zie je wel hoe druk het over het algemeen is...maar goed het is niet anders.
Met de fiets zoef ik er met 30 a 35 nog wel langs maar het blijft even opletten uiteraard.
Waarschijnlijk komen jullie op jullie routes ook wel van die paaltjes tegen.

Ik zag dat ik ondertussen de 3000 kilometer gepasseerd ben in Augustus..tja waarschijnlijk niet zo ver als anderen maar voor mij waarschijnlijk een nieuw record in/op 1 fiets..
En het wordt uiteraard alsmaar meer en meer en meer en meer :-)
tot de volgende keer weer...hopelijk is het weer dan weer opgeknapt.

Beestenboel

Beestenboel...  Wat heeft dat nu in hemelsnaam met een velomobiel te maken?


Nou een velomobiel heeft een opvallende relatie met beesten.
Het is niets nieuws dat paarden angstig kunnen reageren op velomobielen.
Iets waar je goed rekening mee moet houden. Jammer daarin tegen is dat sommige ruiters totaal geen rekening houden met fietsers of anderen.
En het is dan ook niet voor het eerst dat ik een ondergescheten fietspad tegen kom waar je met je velomobiel niet omheen kan..  Tja schep het effe in de berm dames en heren te paard.
Gelukkig kom ik paarden niet al te vaak tegen.
Wat ik echter wel vaak tegen kom zijn konijnen en meeuwen.
Deze laatste vliegen wel op tijd weg.
Op mijn route staan echter veel windmolens en het komt dan ook regelmatig voor dat er een halve meeuw op mijn pad ligt.. Zonde..
Het grootste probleem zijn echter konijnen en hazen (hier in huis samengevat als knazen :-))
Daar ik een ploegendienst mens ben rij ik veel in de donkere uren door polder en industriegebied beide druk bewoond door deze kleine en grotere knagers.

Zo nu en dan is het dan ook goed opletten wat ze gaan doen en een enkele keer zit ik in mijn fietsje te wachten op de klap welke meestal dan toch uitblijft.
Eenmaal raak ik in een bocht onbedoeld een reeds door een auto doodgereden konijn met het binnenwiel.
De WAW kiest aan deze zijde het luchtruim en moet snel reageren om het wiel weer terug aan de grond te krijgen.
Pfff.. kom ik even goed weg.  

zondag 10 augustus 2014

Vakantietijd... in mijn geval betekende het niet fietsen.


Het was weer even rustig maar ik ben er weer

Ondertussen genoten van een vakantie, in Turkije deze keer. Weinig gefietst dus.
Eenmaal thuis gekomen had ik nog wel tijd voor ik moest gaan werken en kwam ik eindelijk toe aan enkele klusjes.
Het veranderen van mijn zitpositie in de WAW was er één van.
Ik kwam er achter dat ik wederom met de ketting mijn stoeltje onder mijn kont aan het doorzagen was.

Na bestudering kan ik concluderen dat de tussenwieltjes bij kracht zetten iets meegeven en zodoende de onderzijde net raken.

De achterzijde van de stoel stond op 2 schuimpjes en zorgde er ook voor dat ik voor mijn gevoel te recht op zat.
Na een poosje prutsen naar voor of naar achter had ik de oplossing gevonden.
Van achter de schuimpjes weg en de voorzijde ophogen.
De betere zitpositie was gevonden
Na een paar rondjes door de straat was ik dik tevreden.

Ook heb ik al een poos zitten wikken en wegen om een U-beugel te monteren op de achterkant zodat de fiets gemakkelijker te manoeuvreren is.
Nu duwde ik altijd op de neus om het achterwiel in de lucht te krijgen maar een beugel aan de achterzijde leek me erg handig.
Uiteindelijk voor een vrij bescheiden beugel gekozen.. okee ik kan hem maar met een paar vingers tillen maar hij is een stuk kleiner als bijvoorbeeld bij de Quest gebruikt word.
Ik was blijkbaar niet te enigste.
’s Avonds lees ik een rijmpje van Paul van Roekel  die ook net een beugel gemonteerd had J
Helaas kan ik niet rijmen en dichten zonder mijn broek op te lichten dus dat laat ik even aan een ander.


 Een ander klusje betrof het in kleur zetten van de onderzijde.
Er zat aan de onderzijde nog steeds een ongespoten reparatie van een afgerukt wiel welke ik nu eindelijk in kleur gezet heb.. (ik had de spuitbus nog maar 2 maanden staan)
Toen dit klaar was kreeg ik een ingeving/ helder moment of hoe je het ook wilt noemen.
Ik ergerde me groen en geel aan de grijs gespoten binnenzijde van mijn fiets.
En ik niet alleen, al vaker viel het me op dat als mijn fiets bekeken werd er een afkeurende blik in mijn fiets viel… tja.. het zag er ook niet uit.

Ik was eerst van plan dit eraf te halen echter kans op schade aan de fiets.
Nu was ik eigenlijk van plan hem vol te plakken met vilt wat wel mooi is.
Maar met de blauwe spuitbus nog in mijn handen kwam het volgende plan…”BLAUW”.
Uiteraard was ik net klaar met het stoeltje te monteren…zucht..
Alle troep eruit en afplakken maar.
Eenmaal gespoten zag het er toch veel beter uit al heb ik de wielkasten niet gedaan daar ik geen zin had alle bedrading en kabels weg te halen.
Maar de cabine is mooi in kleur nu….en de muffe lucht in mijn fiets is ook verdwenen…
Een verse verflucht kreeg ik er voor terug.


Eén ding waar ik geen rekening mee gehouden had volgde later na de droogtijd.
Een aantal kabels had ik bewust mee gespoten zodat ze minder zouden opvallen maar de verf droogde hier niet op.
Gloeiende gloeiende…zucht er bleef niets anders over als de kabels en plaatsen met kit schoon te schrobben met een beetje wasbenzine.
Uiteindelijk had ik het voor elkaar en heb ik de fiets lekker laten uitdampen in een Zeeuws warm zonnetje.

Twee dagen later was het zover en mocht ik weer gaan werken.
’s Morgensvroeg stapte ik in mijn fiets en waar eerst de zitpositie goed leek reed ik nu de straat uit en wist ik het al.. te ver weg.
De zitpositie zelf was prettiger lager en meer achterover en een onverwacht voordeel bij het rijden over hobbels.
De hobbels worden nu voor als achter evenveel gedempt voor mijn gevoel.
Waar de WAW eerst zijn best deed mij uit het zadel te wippen liefst tegen het dakje als ik met mijn achterwiel ergens overheen reed volgde er nu een onschuldig bonkje....nou ja in ieder geval heel veel minder.
Dat is zeer fijn.

Op de terugweg dacht ik het nog rustig aan te doen maar kreeg ik last van mijn RIS (racefiets inhaal syndroom) ik haalde een bukker in welke mij na een stoplicht weer voorbij kwam toen ik even met mijn raam zat te prutsen..
Dat kan uiteraard niet en de achtervolging werd ingezet. De bukker haalde een beetje geholpen door de wind ook snelheden rond de 45 dus ik moest echt even mijn best doen.
Maar toen ik eenmaal op snelheid was en boven de 50 km/u ging hield hij het toch niet meer bij… pff..
Thuis gekomen gelijk de trapas maar iets terug gehaald.
Ondertussen fiets ik alweer een paar dagen heen en weer en moet zeggen het bevalt erg goed nu en de binnenzijde smoelt nu een stuk beter.

Verder nog wat te klagen ? nee gewoon lekker fietsen verder.
Gister kruiste een bootje mijn pad..
toch even op de foto gezet..
blijft lastig daar ik er wel voor moet zorgen dat ik op het fietspad blijf uiteraard..
handsfree...oeps..



Ik gaat het dakje maar eens monteren zodat ik over een uurtje weer droog aan de middagdienst kan beginnen.
tot ziens weer..



zaterdag 9 augustus 2014

Bed and breakfast Ter Plekke Lewedorp.


Een poosje geleden had ik het plan om vanaf Cycle Vision terug te fietsen wat voor mij met 200 kilometer een echte uitdaging was.

Daar ik ook niet wist of ik het zou kunnen redden heb ik internet afgestruind en kwam ik de website www.vriendenopdefiets.nl tegen.
En ik had nog zoiets van dat is een leuke optie om te overnachten. Ook iets wat ik wilde onthouden mocht ik verder het land in trekken met een tocht.
Denk hierbij bijvoorbeeld aan de oliebollentocht welke ik ook een keer wil bijwonen.
Ik heb de website eens bekeken en ik heb deze aan mijn ouders laten zien.
Mijn ouders wonen naast ons en hebben een zelfde maat huis, alleen wonen zij met zijn tweeën en hebben slaapkamers over voor de kleinkinderen die sporadisch blijven slapen.
Ik heb mijn moeder gevraagd of dit niks voor ze was… (ik had uiteraard al een vermoeden)
Ze vonden het een leuk idee om een bed and breakfast te beginnen.

Eenmaal terug van vakantie was ze al doende de kamers in orde te maken voor overnachten.
En na een proefontbijt alsof we de eerste gasten waren kon ze beginnen.
En ik moet zeggen nadat ze open is gegaan afgelopen week loopt het prima.
Wel leuk te zien al die mensen, soms met de auto met fietsen achterop en dan weer fietsend vanuit Friesland bijvoorbeeld.

Ik gaat nu even over in de reclame mode :
Heb je behoefte aan rust of wil je een stukje Zeeland ontdekken op de fiets, te voet of per auto? Het verblijf is uitermate geschikt om je daar de vrije keus in te laten.

De B & B ligt aan de rand van Lewedorp aan de fietsroute van Goes naar Middelburg of de LF13(a/b) en op enkele minuten rijden van het Veerse meer.
Ook kunt u van hieruit naar het strand gaan b.v. naar de Walcherse kust en 's avonds hier weer lekker slapen.

Wij bieden u gratis Wifi aan en gebruik van het terras en het zwembad.

Komt u met de trein, u wordt gratis opgehaald en er zijn elektrische fietsen tegen een kleine vergoeding beschikbaar.

We zijn bereikbaar via de contactgegevens in onderstaande foto:














Ik vind het in ieder geval wel  leuk.
Nu is het uiteraard afwachten wanneer de eerste ligfietsers of velomobielen zich aandienen natuurlijk. :-)

Zo ik heb mijn best weer gedaan nietwaar ?